Tijd verstrijkt maar de dood draagt tijdloosheid in zich. Het lijkt pasgeleden dat we bij zijn graf stonden, het is een vast ritueel geworden. Elk jaar zeg ik: "Het had nooit mogen gebeuren." We knikken instemmend. We eren daarmee zijn leven en arceren wat we samen meemaakten: een plotselinge dood. De afgrijselijke scenes waar we samen in speelden. We praten en rusten in zijn warme handen. We gaan omdat iemand het koud krijgt of naar het toilet moet. Ik verschuif mijn bloem en druk met mijn...
Voorbij regels en normen Voorbij moeten en tijd Voorbij vaste vormen Schuil ik open en ontvouw ik Ik word bewogen en ik beweeg Ik drentel en drijf in een onbekende rivier Vormloze variatie Wij vallen samen hier
Glashelder werd het zeer aan de ogen Ik voelde kracht keek naar de leegte in liefde en op-recht en bleef staan Zakte nog dieper in de moeder in dit bestaan De waarheid schittert nu als glas in de zon Ik dek het af keer het op het juiste moment om na in stilte te vertragen Jij zult dan je ogen sluiten want jij schittert graag in afwezigheid En niet al het donker kan licht verdragen.
Als een dier drentelend zoekend naar haar jong Stilstaan bij een foto een peuter bij een paddenstoel Een hand grijpt streelt het gezicht Het lichaam herinnert de huid de geur het gewicht De eigenheid met mama in eenheid de val van de vanzelfsprekendheid
Mijn hart beeft bloed Ik hou het vast ik vang het op Ik bewaar het goed Zo behoud ik je beter in een band van bloed
Geen grens in de blik van een ander geen grens op mijn huid door een hand Ik wil omhulling ik zweef in een open ruimte Ik wil er zijn en ik wil er niet zijn waar ben ik Ik trek naar binnen Ik word grenzeloos klein Soms houdt ze mij vast ze draagt me niet Soms kijkt ze maar ze ziet mij niet Ik wil terug naar waar ik vandaan kwam Voor altijd draag ik heim wee
In nergens nooit iets nooit iets nu narigheid vol 'nee' In verstikkende stilte vol met leegte nimmer iets rest neerdalen in het niets Neerdalen teneergeslagen in nergens nooit iets nooit iets nu In dit eindeloos negeren ijzige stilte beweeg ik in nergens nooit Dan voel ik mijn warm levendig hart dat stroomt ook in die kou Nees smelten langzaam negeren verkrampte niet mij maar jou.
We denken in deze wereld dat het waar is wat we denken, maar niks is waar en alles is waar tegelijkertijd. Kon ik maar even in jouw hoofd zitten en denken wat jij denkt, kon jij maar even denken wat ik denk. Ik denk dat we dan helderheid krijgen en het begrijpen. Alhoewel, Ik denk toch dat dit geen goede gedachte is, denk je ook niet?
LeVen is durven Vastpakken Verlies doorVoelen en leren Veren in Veerkracht.
Laat mij even stilstaan in dit moment waarin alles goed is in mezelf Perfect kloppend voor nu deze tellen De krassen op mijn ziel geven zacht licht het verlicht de gang waar ik jou uitlaat Ik druk een kus met mijn hand op jouw hart Ik ontmoet mezelf in de warmte van mijn hart

Meer weergeven